Artyści przy pracy. Spotkania na montażu wystawy „Szczurołap”

[1]
Spotkanie z Marcinem Dudkiem
przy montażu pracy Tunnel Recording
9.5 (środa), godz. 16.00–18.00, poziom 3
 
[2]
Spotkanie z Mariuszem Tarkawianem
przy powstawaniu pracy Postępowizm
10.5 (czwartek), godz. 16.00–18.00, poziom 4
 
 
Czy miałaś/-eś okazję porozmawiać z artystą w mniej oficjalnej sytuacji ? Wiesz co to za uczucie współtworzyć pracę prezentowaną na wystawie? Kiedykolwiek widziałaś/-eś montaż wystawy od kuchni?
 
Dwa spotkania na montażu wystawy Szczurołap (>>>) będą okazją do doświadczenia tych niecodziennych sytuacji.
 
W tygodniu poprzedzającym otwarcie wystawy, zachęcamy do wizyty w MWW i skorzystania z okazji obserwowania pracy artystów – Marcina Dudka i Mariusza Tarkawiana.
 
Dwa dni, dwie godziny i dwójka artystów, otwartych na wspólne działanie, chętnych do interakcji, opowiedzenia o swoich pracach i odpowiedzi na Wasze pytania.
 
Do każdego ze spotkań można dołączyć w dowolnym momencie między godz. 16.00 a 18.00.
 
 
 
[1] Spotkanie z Marcinem Dudkiem
9.5 (środa), godz. 16.00–18.00, poziom 3
Podczas spotkania będziemy mieli okazję obserwować montaż pracy Tunnel Recording, 2006/2018, instalacja (folia, taśma, stretch, meble), ok. 400 x 420 x 250 cm, dokumentacja wideo, 10’44’’ (kolekcja Muzeum Współczesnego Wrocław, dofinansowano ze środków MKiDN)

Instalacja Tunnel Recording jest odtworzeniem pierwotnej wersji pracy zrealizowanej przez Marcina Dudka w Londynie w 2006 roku. Artysta za pomocą taśmy i folii samoprzylepnej skonstruował w swoim pokoju rodzaj tunelu. Ta specyficzna rzeźba rozwijała się organicznie, początkowo jak pajęczyna, która w miarę wypełniania szkieletu konstrukcji stawała się coraz bardziej kokonowa, łącząc wszystkie istniejące meble z rozszerzającym się tunelem. Dudek realizując instalacje, cały czas mieszkał w pokoju, który z dnia na dzień stawał się coraz bardziej klaustrofobiczny. Podobnie jak system nerwowy, instalacja reagowała na ruchy artysty w czasie snu lub pracy przy komputerze. Głównym punktem odniesienia dla działania był Merzbau zrealizowany przez niemieckiego dadaistę Kurta Schwittersa w Hanowerze. Budowana od 1923 roku konstrukcja stanowiła rodzaj przestrzennej instalacji, wykonanej z różnych materiałów dostępnych artyście. Swoim wyglądem przypominała rodzaj groty wypełnionej przypadkowymi przedmiotami i odpadkami. Z czasem konstrukcja zaczęła rozrastać się na całe mieszkanie. Jej budowę przerwała ucieczka artysty przed nazistami w 1937 roku.

Marcin Dudek (1979) mieszka i pracuje w Brukseli i Krakowie. Po wyjeździe z Polski w wieku 21 lat studiował na University of Art Mozarteum w Salzburgu i Central Saint Martins w Londynie, które ukończył kolejno w latach 2005 i 2007. Tworzy performanse, instalacje, obiekty, kolaże, w swojej praktyce artystycznej buduje najczęściej sytuacje oparte na konfrontacji świata przemocy ze światem sztuki. W tym celu niejednokrotnie odwołuje się do historii wydarzeń stadionowych, a także przywołuje wątki biograficzne z czasów przynależności do ruchu kibicowskiego, by odtworzone wspomnienia poddać dekonstrukcji w przestrzeni galerii. Obszar przeznaczony do wystawiania obiektów sztuki i inicjowania artystycznych działań staje się tutaj miejscem, w którym osobiste doświadczenia artysty ulegają zderzeniu z uniwersalnymi kwestiami psychologii tłumu oraz zagadnieniami architektury i społeczeństwa spektaklu.
opis za: Przemysław Strożek, http://culture.pl/pl/tworca/marcin-dudek
 
————————————
 
[2] Spotkanie z Mariuszem Tarkawianem
10.5 (czwartek), godz. 16.00–18.00, poziom 4
Podczas spotkania będziemy mieli okazję obserwować powstawanie pracy Postępowizm, 2018, rysunek na ścianie, czarny marker olejny

Dyptyk Mariusza Tarkawiana odnosi się do zjawiska militaryzmu i stale obecnej w świecie tendencji do rozbudowy sił wojskowych i wyścigu zbrojeń. Rozwój nowoczesnych technologii wraz z prowadzonymi na różnych polach badaniami naukowymi umożliwiają powstanie coraz bardziej precyzyjnych form zabijania. Przemysł zbrojeniowy to także intratna gałąź gospodarki wielu krajów na świecie. Tarkawian w pracy zderza dwa obrazy. Pierwszy przedstawia najnowsze osiągnięcia w dziedzinie zbrojeń, ilustrując autentyczne projekty broni, w tym drony, roboty czy prototypy dział laserowych. Drugi, na zasadzie kontrastu, przedstawia potencjalne skutki ich użycia. Artysta zadaje pytania o sens ciągłego doskonalenia maszyn do zabijania oraz nauki wykorzystywanej w tym celu, a także zwraca uwagę na obecne konflikty zbrojne, w których nowe bronie są testowane przez różne państwa w działaniach wojennych. Najbardziej aktualnym przykładem pozostaje obecny, trwający od ponad siedmiu lat, konflikt w Syrii.

Mariusz Tarkawian (1983) jest absolwentem Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 2005 realizuje zamknięte cykle rysunkowe, które odnoszą się zdarzeń, myśli, fantazji, ale także stanowią zapis refleksji nad sztuką czy wydarzeniami współczesnego świata. Artysta obserwuje, rejestruje i komentuje rzeczywistość za pomocą ołówka, kredki, piórka, wykonując tysiące szybkich szkiców. Jego zazwyczaj konturowe rysunki są portretami znajomych, scenkami i komentarzami rozmów i wydarzeń towarzyskich, zapisem emocji, gestów i zasłyszanych zdań, opinii, refleksji, ironii. Rysunkom towarzyszą niejednokrotnie zapiski tekstowe, bliskie formie kronikarskiej.
opis za: http://labirynt.com/autor/tarkawian-mariusz/
 
 
Zakupy dzieł do kolekcji MWW
dofinansowano ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego