Historia

Muzeum Współczesne Wrocław

Muzeum Współczesne Wrocław zostało oficjalnie powołane w 2011 roku. Program Muzeum opieraja się na idei Muzeum Sztuki Aktualnej Jerzego Ludwińskiego, wybitnego krytyka i teoretyka sztuki, działającego we Wrocławiu w latach 60. i 70. XX wieku.

Muzeum wystawia, popularyzuje i gromadzi zbiory sztuki współczesnej i sztuki wrocławskiej II połowy XX wieku. Zajmuje się także edukacją i działaniami społecznymi skierowanymi do mieszkańców Wrocławia.

Siedziba Muzeum

Muzeum mieści się w naziemnym schronie przeciwlotniczym, wybudowanym w 1942 roku według projektu Richarda Konwiarza. Schron jest nazywany „schronem dla sztuki” i stanowi unikatową przestrzeń wystawienniczą.

Wrocławianie prawdopodobnie częściej używają w stosunku do schronu nazwę "bunkier" pomimo tego, jaką funkcję pełnił ten budynek w przeszłości.

Schron pełnił różne funkcje w zależności od okresu historycznego.

W czasie oblężenia Festung Breslau, schron pełnił funkcję szpitala fortecznego nr II (Festunglazaret II)

Po wojnie, schron był wykorzystywany jako magazyn, siedziba różnych hurtownii a nawet pubu o nazwie "Bunkier".

W schronie miały siedzibę również takie instytucje jak Wojewódzki Urząd Ochrony Środowiska, Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa, czy Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego.

W 2008 roku, schron został przekazany Muzeum Współczesnemu Wrocław, które po przeprowadzeniu remontu i adaptacji, otworzyło w nim swoją siedzibę w 2011 roku. Dzięki temu

Schron jest teraz miejscem prezentacji i promocji sztuki współczesnej i awangardowej, a także edukacji i działalności społecznej.