Sztuka w przestrzeni publicznej dziś już nikogo nie dziwi i nie szokuje. Stała się stałym elementem przede wszystkim pejzażu miejskiego a wielość różnego typu festiwali ustanowiła z niej wręcz odrębna kategorię. Na ścianach kamienic co chwilę pojawiają się nowe murale – mniej lub bardziej w zgodzie z prawem, a artyści ulicy wchłonięci zostali przez rynek sztuki i prezentują swoją sztukę w galeriach, współpracują z designerami lub sami projektują przedmioty codziennego użytku.

Te spotkanie nie będzie jednak o takich przejawach sztuki ulicy. Nie będzie też o pomnikach, tablicach pamiątkowych, obeliskach i innych coś upamiętniających artefaktach. Nie będzie to pokaz sztuki, która estetyzuje. Będzie to spotkanie poświęcone kilku wybranym wydarzeniom, które udało mi się zorganizować w ciągu ostatnich dwóch lat i których byłem opiekunem lub kuratorem. Kilka z nich pełniło rolę preludium do projektu „Wrocław wejście od podwórza”, inne zostały zrealizowane w ramach tego projektu, a pozostałe były pracami warsztatowymi i dyplomowymi studentów ASP we Wrocławiu, katedry Mediacji Sztuki w ramach prowadzonej przeze mnie Pracowni Sztuki w Przestrzeni Publicznej.

Wszystkie prezentowane przykłady odnosić się będą do sztuki jako procesu, którego wynik wizualny nie jest najistotniejszym elementem, a artyści, których interwencje przedstawię, za cel obrali komunikację bezpośrednią z odbiorcą. Plasują się te działania w obszarze sztuki partycypacyjnej i estetce relacyjnej i są odpowiednimi przykładami sztuki w przestrzeni publicznej, której społeczny i animacyjny charakter może przynieś rezultaty dopiero za jakiś czas.

dr Tomasz Opania
ASP we Wrocławiu
Wydział Malarstwa i Rzeźby
Katedra Mediacji Sztuki

W 1994 roku ukończył studia we Wrocławskiej PWSSP dyplomem z rzeźby w pracowni prof. Leona Podsiadłego. Od 2011 prowadzi Pracownię Działań w Przestrzeni Publicznej w Katedrze Mediacji Sztuki. Od 2012 Kierownik Katedry Mediacji Sztuki na Wydziale Malarstwa i Rzeźby.

Zajmuje się rzeźbą, instalacją, performance. Buduje prace interaktywne dzięki czemu zrzuca część odpowiedzialności na odbiorcę. Używa materiałów i technik które podporządkowuje danej idei. Realizuje zdarzenia lub interwencje w przestrzeni publicznej. Wymiar przestrzenny, charakter jego prac zależy w dużej mierze od miejsca w którym są realizowane, jak również od miejsca, w którym się znajduje mentalnie on sam. Charakter jego prac wynika z chęci przeprowadzania ciągle nowych prób i wchodzenia na nowe nieznane mu ścieżki.