Wystawa „WroConcret. Wrocławski tekst wizualny 1967+” to spojrzenie w kierunku unikatowego zjawiska artystycznego – poezji konkretnej – której początek i intensywny rozwój przypadł na przełom lat 60. i 70. we Wrocławiu. W mieście szczególnie naznaczonym przez historię i różnorodnym kulturowo pojawia się twórczy ferment w postaci rozkwitu nowej myśli i wolności artystycznej. Literaci zwracają się w stronę nowego wymiaru języka – wizualności. W tym samym czasie artyści odrzucają obrazowanie i figurację na rzecz komunikacji poprzez słowo. Owa zamiana narzędzi wynikająca z niezgody na język zdewaluowany przez reżim, oraz na usłużność sztuki wobec ówczesnej władzy powoduje oryginalny splot najciekawszych ruchów artystycznych powojennej Polski – sztuki konceptualnej i poezji wizualnej. Konsekwencją tego jest zauważalny i bardzo ważny dla międzynarodowej społeczności artystycznej głos polskiej sztuki wydostający się zza żelaznej kurtyny. Dzieje się tak również dlatego, że nowe nurty nie są zjawiskami lokalnymi, ale wpisują się w najlepsze tradycje sztuki światowej, zachowując przy tym rys osadzający je w polskich kontekstach.

„WroConcret” to pierwsza w Polsce kompleksowa wystawa obejmująca zainicjowany we Wrocławiu, a rzutujący na kształt całej sztuki Polskiej nurt tekstu wizualnego. Prezentowane prace, to nie tylko oryginalne realizacje wypożyczone na czas ekspozycji z wielu muzeów, galerii i archiwów w Polsce, ale także, a może przede wszystkim szkice i notatki z prywatnych archiwów artystów. Odbiorca otrzymuje niepowtarzalną szansę poznania procesu powstawania klasycznych już dziś dzieł od lat 60. XX wieku po najnowsze realizacje młodych twórców poezji i sztuki wizualnej.