Paweł Sokołowski. Barbórka

„Barbórka” to tradycyjne święto górnicze obchodzone co roku 4 grudnia w dniu Świętej Barbary – patronki dobrej śmierci i trudnej pracy. O tych dwóch rzeczach ludzie pracujący w kopalniach przy wydobyciu węgla – czarnego złota – pamiętają jak mało kto. Barbórka to moment chwały, dzień, w którym mężczyźni i kobiety zatrudnieni w przemyśle wydobywczym z dumą, podniesionym czołem i wypiętą piersią maszerują ulicami górniczych miast. Wałbrzych przez dekady był jednym z takich miejsc, gdzie ciężka praca oznaczała pracę pod ziemią. Paweł Sokołowski – artysta sam pochodzący z rodziny o górniczych korzeniach – podjął się zadania uchwycenia ostatnich chwil, gdy industrialny krajobraz może być w takiej formie tłem dla portretów niezwykłych ludzi. Przedstawieni mężczyźni stoją wyprostowani, twardo wrośnięci w ziemię, a ich twarze poryte są zmarszczkami, jak gęsto zapisana książka. Nie dostrzeżemy jednak grymasu rozczarowania, skargi, żalu, że czas jest już inny. Widać przede wszystkim dumę z górniczego dziedzictwa. W galowych strojach czekają pewnie na uformowanie się „barbórkowego” pochodu…

Paweł Sokołowski: artysta wizualny, zajmuje się fotografią dokumentalną, kreacyjną oraz portretową. Tworzy w technikach klasycznych i dawnych, ostatnio pracuje głównie XIX-wieczną metodą ambrotypii. W 2008 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu. W latach 2006–2012 mieszkał w Wałbrzychu. Tam kontynuował prace nad projektem „Ludzie Czarnego Złota”, opisującym zmiany społeczno-kulturowe po likwidacji Dolnośląskiego Zagłębia Węglowego. Jest współtwórcą kolektywu artystycznego StreetCollodionArt, działającego od 2012 roku; który zajmuje się obrazowaniem i popularyzacją drugiej techniki fotograficznej – ambrotypii. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie.