Plantifictions jest spekulatywną fabulacją tworzoną na styku antycznych, mezoamerykańskich materializmów i współczesności nawiedzanej przez kolonialną przeszłość roślin z Globalnego Południa. To praktyka tworzenia światów opartych na rozszerzonym ujęciu pokrewieństwa (kinship) i uwzględnieniu w nich również podmiotów nieludzkich.
Pablo Ramírez González zestawia antyczne techniki ceramiczne ze współczesną biotechnologią i włącza je w witalny splot materii. Odwołując się do historii niewolnictwa, zawłaszczania ziemi, monokultur, klonowania i modyfikacji genetycznych roślin, artysta sięga po niezwykłe materiały, także te przewodzące prąd, i korzysta z bio-danych transformujących audiowizualne środowiska swoich instalacji. Odbiorca ma możliwość doświadczania w przestrzeni wystawy odmiennego współbycia z naturą w ramach struktury, w której mit i nauka funkcjonują w tych samych ramach poznawczych.
Wystawa proponuje miejsce do namysłu nad możliwymi scenariuszami dekolonialnych przyszłości opartych na niehierarchicznych relacjach międzygatunkowych oraz komunikacji pomiędzy człowiekiem i podmiotami więcej-niż-ludzkimi (more-than-human). To przestrzeń, w której rośliny, obiekty, artefakty ceramiczne oraz technologia budują post-naturalne uwikłania na rzecz alternatywnych sposobów narracji o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Pablo Ramírez González (Meksyk, 1990) – artysta interdyscyplinarny, naukowiec. Doktorant w Szkole Doktorskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta. W swojej działalności artystycznej skupia się na tworzeniu antyświatów, w których nauka i mitologia przeplatają się, aby przekazać oparte na domyśle fikcyjne obrazy przekraczające granice współczesnej kolonialności, czego efektem są interwencje, dioramy, projekty oparte na współpracy, a także środowiska immersyjne. Transdyscyplinarna sztuka Gonzáleza odnosi się do afro- i rdzennego futuryzmu oraz spojrzenia na technologię, materialność i ponadludzką sprawczość. Jego metodologie badawcze są zakorzenione w dekolonialnej praktyce „tworzenia światów”, w której fikcja jest środkiem do budowania wielogatunkowych historii w kontrze do reżimu nekropolityki.
Jest współzałożycielem kolektywu Los Salvajes i projektu Alquimia Social oraz laureatem programu rezydencji artystycznych AirWro „Zaległy urlop” (2021) i Sympozjum Sztuki Współczesnej PAC w Meksyku (2021). Otrzymał również stypendium Narodowej Rady Nauki i Technologii CoNACYT w Meksyku (2017-2021). Prezentował prace w ramach rezydencji artystycznych (Acasa da Hundorf), na wystawach indywidualnych (m.in. Forma Otwarta, Oleśnica; La Cave, Kluż; Galeria Domie, Poznań; Project Room, Walencja; El Amate, Cuernavaca, MX; Muzeum Miejskie, Cuernavaca, MX) i zbiorowych (Triennale w Orońsku; Przegląd Sztuki Survival, Wrocław; Galeria Geppart, Wrocław; IntraMurs, Walencja; Palmera Ardiendo, Cuernavaca, MX).