Polski 
English (UK) 
Wrocław maj 1945: gruzy setek domów, ogień płonącej katedry, ból i cierpienie tysięcy ludzi… Świat kształtowany losem człowieczym nie znosi pustki – nadzieję niosą kwitnące kasztanowce na cudem ocalałych skwerach, a wśród nich trylujące słowiki. Miasto żyje. Wzrok, słuch, powonienie, dotyk, smak – zmysły, którymi człowiek odczytuje jego istnienie. Zaprawione emocjami zapisują się w pamięci ciał: Polaków, Niemców, Rosjan…
Czy człowiek poprzez zmysłowy odbiór świata może utrwalić w swojej pamięci HISTORIĘ? A jeśli tak, to zapis ten lokuje wyłącznie w sferze indywidualnych wspomnień? Czy możliwe jest wpisanie go w DNA tożsamości miejsca, którego przeszłość ta dotyczy? Pretekstem do udzielenia odpowiedzi będzie opowieść o Wrocławiu 1945 r. – mieście, któremu czas zamykał nieodwracalnie jedną kartę dziejów w księdze jego życia, by równocześnie otworzyć nową. Kanwę narracji stanowić będzie pięć podstawowych zmysłów człowieka.
Prowadząca: prof. Joanna Nowosielska-Sobel – Pracownik Zakładu Historii Najnowszej Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Badacz historii Polski i Niemiec, z bardzo szczególnym uwzględnieniem Śląska i Wrocławia wieków od XVIII do XX. Główne nurty badawcze obejmują historię idei oraz szeroko rozumianą kulturę, a przede wszystkim jej wpływ na kształtowanie tożsamości społecznych w różnych odsłonach. Badając przeszłość Wrocławia i Śląska, tak czasów pruskich/niemieckich, jak i po 1945 r. zwraca szczególną uwagę na procesy i zjawiska związane z fenomenem kulturowym miasta i regionu formowanego w bardzo zróżnicowanych okoliczności politycznych, ekonomicznych i społecznych.
Autor pracy: Katarzyna Szarek, Rosen
fot. Grzegorz Jaworski