Studyjny pokaz filmów i spotkanie w ramach Podróży plejady artystów współczesnych

Filmy:
• „Wernisaż w Piątce”. Natura trójkąta, scenariusz i prowadzenie: Iwona Rosiak, produkcja: TVP3 Wrocław, 1994 (cz. I, czas projekcji: 15’)
Filmowy wernisaż wystawy prac Romualda Kutery. Pomysłodawczynią i gospodynią spotkania jest Iwona Rosiak, która prowadzi z artystą rozmowę na temat jego postawy twórczej. Oprawa muzyczna wernisażu – Bernd Beusmann
• „Retrospektywa 1972–2011”, „Ręce”, prezentacja prac artysty (slideshow) z komentarzem Anny Kutery (czas projekcji: 15’)
• Pokaz filmowy z performansu „Odryka” (czas projekcji: 2,5’)

Program:
• powitanie przez Dyrektora Muzeum i prezentacja pracy Romualda Kutery „Podwójne cięcie” – Joanna Korsan (poziom IV)
• projekcja filmów (poziom I)
• rozmowa w gronie miłośników sztuki współczesnej z udziałem artysty

—————————

Romuald Kutera

Wszechstronny artysta multimedialny, zajmuje się filmami, wideo, fotografią, rysunkiem, malarstwem i instalacjami przestrzennymi.

Urodzony w 1949 r., absolwent wrocławskiej PWSSP (dyplom 1975) w pracowni prof. Alfonsa Mazurkiewicza. W latach 1975–1985 pracownik macierzystej uczelni. W latach 1975–1980 z Anną Kuterą prowadził Galerię Sztuki Najnowszej we Wrocławiu, a w latach 2008–2015 był kuratorem Galerii Sztuki Najnowszej w Gorzowie Wielkopolskim.

Od 1977 r. członek ZPAP. Laureat wielu nagród. Wziął udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i blisko dwustu zbiorowych w kraju i za granicą, m. in. we Wrocławiu, Lublinie, Warszawie, Poznaniu, Gorzowie Wielkopolskim oraz w Toronto i w Lund w Szwecji.

Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych (m.in. Wrocław, Warszawa, Łódź, Poznań, Szczecin, Finlandia, São Paulo) oraz w zbiorach prywatnych.

Olbrzymia różnorodność jego twórczości, to ciągle zmieniające się konteksty. Debiutował w latach studenckich i wtedy przypisano go konceptualizmowi. Następnie zajął się społecznymi i kulturowymi kontekstami sztuki i poetycką kontemplacją.

Od 1975 r. wraz z Janem Świdzińskim i Anną Kuterą był współorganizatorem międzynarodowego ruchu sztuki kontekstualnej, określając to nowe zjawisko jako zrywające ze sferą czystej estetyki, operujące znakiem, silnie wpisujące się w aktualny wymiar rzeczywistości.

Artystę inspiruje gra pomiędzy rzeczywistością a tym, co wykreowała wyobraźnia, opowiada on też o fenomenie natury, czasu i przestrzeni, z czasem w jego realizacjach zaczyna dominować „fenomen wody” jako podstawowe tworzywo dzieła.