„Tęcza” jest łukiem triumfalnym wystawionym sztuce i życiu codziennemu, na które to zwykle składa się całe spektrum barw. Symbol tęczy ma przynosić pomyślność w ważnych przedsięwzięciach, choć przez wieki zmieniało się przypisywane mu znaczenie. W  czasach starożytnych traktowano go jako znak niebios, Grecy przyjmowali, że tęcza to uśmiech bogini Iris. Księga Rodzaju mówi, że tęcza jest potwierdzeniem przymierza pomiędzy Bogiem i życiem na Ziemi. Indianie Ameryki Północnej wierzą zaś, że jest szczególnym wehikułem, rodzajem mostu pomiędzy życiem i śmiercią. Wersja irlandzka, do tej pory każe wielu ludziom wierzyć, że na końcu tęczy znajduje się garniec złota. Kolory tęczy na flagach używanych w przeszłości symbolizowały nową erę, nadzieję, przemiany socjalne, pokój na świecie a nawet, w Polsce przed transformacją spółdzielczość.

Obecnie tęcza reprezentuje symbol tolerancji i mniejszości seksualnych. 10 metrowej wysokości Tęcza z 16 tysięcy sztucznych kwiatów i 8 ton stali powstała w Brukseli z myślą o odzyskaniu jej dla wszystkich, jako czystego piękna i radości, jaką wywołuje to wielobarwne zjawisko. Podczas budowania tej tymczasowej rzeźby na esplanadzie przed europarlamentem artystka dowiedziała się od przechodzącej kobiety – Polki, która z wielką niechęcią odniosła się do stawiania tęczy jako symbolu Polskiej Prezydencji, że ta tęcza powinna być: „biało-czerwona!”.

O pracy nad przygotowywaniem Tęczy, jako działania w przestrzeni publicznej Brukseli, w ramach Polskiej Prezydencji 2011 w Radzie Unii Europejskiej  opowiadać będzie jej autorka. Praca Julity Wójcik powstała jako jedna z realizacji pojektu „Fossils and Gardens” kuratorowanego przez Monikę Szewczyk, a przygotowanego przez Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie.

„À propos” to cykl debat, wykładów i spotkań organizowanych w MWW, których tematyka inspirowana jest Polską Prezydencją 2011 w Radzie Unii Europejskiej.