Od artystów często wymaga się, aby tworzyli dzieła piękne i oryginalne. Piękne, bo można obcować z czymś przyjemnym, nie zastanawiając się przy tym nad problematyką otoczenia. Można też wykonać ładną fotografię ze zgrabnym obiektem w tle. Oryginalne, bo przecież kopia to zaprzeczenie „tworzenia”.

W sztuce współczesnej artyści coraz częściej wymykają się tym stereotypom. Tworzą sztukę zaangażowaną społecznie, skupioną na czułości wobec prawdy (nie zawsze pięknej), ze świadomością osadzenia w kulturze. To, co widzimy i czego doświadczamy, kształtuje nas i nasze wytwory. Do tworzenia potrzebna jest inspiracja – czy w takim razie istnieje dzieło niepowtarzalne, inne niż wszystkie, niekojarzące się z żadnym poprzednim?

Podczas spotkania zobaczymy wystawę Callart 3, na której artyści korzystali ze środków nieoczywistych, ale świadomie nawiązując do bogactwa historii sztuki. W działaniu warsztatowym wykorzystamy prace z kolekcji MWW oraz dzieła dawnych mistrzów. Stosując elementy wspomnianych obrazów, stworzymy własne alternatywne kompozycje.