Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata”, mawiał filozof Ludwig Wittgenstein. Perspektywa człowieka jest centralna – jako obserwatorzy poznajemy rzeczywistość, która rozpościera się dookoła nas. Jako naukowcy badamy ją, będąc jednocześnie jej uczestnikami. Metodologia naukowa z kolei nakazuje aby badacz nie był częścią zjawiska, które eksploruje. Okazuje się, że człowiekowi niezwykle trudno wyjść poza własną perspektywę. Podczas warsztatów inspirowanych wystawą Jakuba Jernajczyka „Argumenty i obrazowanie”, wykreujemy fragment przestrzeni. Najpierw indywidualnie stworzymy elementy instalacji, która finalnie zostanie połączona, tak aby jej poszczególne części stworzyły nowy w formie i przekazie obiekt. W ten sposób zintegrujemy różne perspektywy na określone zagadnienie. Uwidoczni to złożoność świata, oraz granice, które sami nieświadomie sobie narzuciliśmy.